Şamdan

Kandil Ayağı, MS 2. yüzyıla tarihlenen Roma dönemi bir heykel eseridir. Beyaz mermerden yapılmış olup yüksekliği 270 cm’dir. Roma’daki Borghese Galerisi’nin Salone’sinde görülebilir.

Tarihçe

Eserin Antonio D’Este tarafından farklı aşamalarda yapılan restorasyonu, Evasio Gozzani’nin mektupları ve ödemeleriyle belgelenmiştir.

“Quinta Nota degli Oggetti antichi provenienti dalla Villa Borghese” belgesinde kandil ayağının yüksekliği on üç karış olarak verilir.

Antik parçalar ile modern eklerden oluşan bu kandil ayağı, 19. yüzyılda, orta 19. yüzyılda revakta bulunan önceki örneğin eşi (pendant) olarak yapılmıştır. Karşı örneğin yivli tamburu, bugün frizindeki kıvrım dal (scroll) bezemeleri ile maske ve aslan başlı kuşak (fascia) arasında yer alan mevcut kandil ayağında taklit edilmiştir.

Betimleme

Özgün bölüm, meandros bezemeli modern kuşağın üzerindeki monolitik parçadan itibaren başlar: altta, silme—çift kyma—silmeden oluşan dairesel bir korniş bulunur; ardından yukarı doğru incelen derin yivli bir tambur ve sonrasında yine silme—ters kyma—silmeden oluşan ikinci bir korniş gelir.

Bu, giriş kapısının karşı cephesindeki diğer kandil ayağının modern tamburlarından biriyle benzetilerek oluşturulmuş alt bölümdür.

Çözümleme

Kesin biçimde antik olduğu kabul edilen parçalar, akantus kıvrımları ve yapraklarla süslü kuşak ile iki yukarı bakan yaprak çelengi arasında yer alan, yivlerle işlenmiş şafttır. Kıvrım dal bezemeli tambura açık bir benzer bulunmazken, akantus yapraklarıyla ayrıntılandırılmış burmalı şaft, Port Sunlight’taki Lever Koleksiyonu’nda yer alan ve MS 1. ya da 2. yüzyıla tarihlenen iki kandil ayağındaki örneklerle benzeşir; bu örneklerde sarmaşık yapraklı şaftlar, yaprak kıvrımları arasında konumlanır.

Her iki kandil ayağındaki antik bölümlerin, süsleyici unsurlar elde etmek amacıyla sökülmüş tek bir özgün esere ait olma olasılığı vardır.

Book a Visit

Sanatçı: Antik Roma sanatı

Roma sanatı, Antik Roma'da ve Roma İmparatorluğu topraklarında üretilen görsel sanatları ifade eder. Mimari, resim, heykel ve mozaik işçiliğini içerir. Metal işçiliği, değerli taş oymacılığı, fildişi oymacılığı ve camdan yapılmış lüks objeler, modern anlamda bazen Roma sanatının ikincil formları olarak kabul edilir, ancak bu, çağdaşları için geçerli olmayabilirdi. Heykel, Romalılar tarafından belki de en yüksek sanat formu olarak kabul edilirdi, ancak figür resmi de büyük saygı görürdü.