Papa V. Paul’ün portresi

“Papa V. Paolo’nun Portresi”, Michelangelo Merisi da Caravaggio’nun 1605–1606 tarihli bir tablosudur.

Tarihçe

Eski bir Sienalı aileden gelen Camillo Borghese, 1605’ten 1621’e kadar Papa V. Paolo olarak hüküm sürmüştür. Caravaggio’nun biyografi yazarı Giovanni Bellori’ye göre tablo, 16 Mayıs 1605’teki papalık seçimi ile Caravaggio’nun Mayıs 1606’da Tomassoni’nin ölümü sonrası Roma’dan kaçışı arasında yapılmıştır.

Portre, 1650’den beri Borghese koleksiyonundadır.

Pek çok araştırmacı, eseri Caravaggio’ya göre “fazla alışılmadık ve sade” bularak özgünlüğünü sorgulamıştır. Ancak John Gash, Caravaggio kataloğunda (2003) yapıtın özgün olduğunu savunur; pozun sanatçının yönlendirmesinin ötesinde olabileceğini, ağırbaşlı ve ketumluğuyla tanınan V. Paolo’nun yönlendirmeyi kolayca kabul etmeyeceğini belirtir.

Bellori’ye göre Caravaggio, Papa ile papalık yeğeni Kardinal Scipione Borghese aracılığıyla tanışmıştır. Scipione, Caravaggio’nun birçok tuvalini satın alan ateşli bir koleksiyoncu idi; ancak gerek Caravaggio’ya gerek başkalarına patronaj değerinden çok, koleksiyonunu destek yerine zorlayıcı yollarla büyütmeyi tercih eden biriydi. Nihayetinde Caravaggio’nun son günlerinde kilit figürlerden biri olacaktır.

Betimleme

Portre, dönemi için tipik bir teknik olan tuval üzerine yağlıboyadır; ölçüleri 203 × 119 cm’dir. 1650’den bu yana Borghese koleksiyonunda korunur ve Galleria’nın ziyaretçilerince görülebilir.

Çözümleme

Papanın oturuşu, vakur ve dindar bir kişiliği yansıtır. Sanatçıların renk ve duruşla mütevazı, karmaşık bir dinî liderin kişiliğini öne çıkarma biçimleri bakımından, bu portre ile Velázquez’in “Papa X. Innocentius’un Portresi” arasında benzerlik kurulabilir.

Book a Visit

Sanatçı: Caravaggio

Caravaggio (1571-1610) veya diğer adıyla Michelangelo Merisi, modern resmin önde gelen etkileyicilerinden biri olarak kabul edilen İtalyan ressamdı. Eserleri, hem fiziksel hem de duygusal olarak insan durumunun gerçekçi bir algısını, Barok resim üzerinde gelişimsel bir etkiye sahip olan dramatik bir ışık kullanımıyla birleştirir. Caravaggio, tenebrizm olarak bilinen dramatik bir ışık-gölge kullanımıyla yakın fiziksel gözlemden yararlanmıştır. Ayrıca, gölgeleri gizleyen ve nesneleri parlak ışık huzmeleriyle büyüleyen baskın bir üslup unsuru yöntemi kullanmıştır.